Παρασκευή 17 Νοεμβρίου 2017

"Τα απομεινάρια μιας μέρας" του Καζούο Ισιγκούρο


Περίληψη
Εντέλει, τι έχουμε να κερδίσουμε αναλογιζόμενοι συνεχώς το παρελθόν, κατηγορώντας τον εαυτό μας για το γεγονός πως η ζωή μας δεν εξελίχθηκε όπως θα θέλαμε;
Ο Καζούο Ισιγκούρο ζωγραφίζει με την πένα του το συγκινητικό πορτρέτο του Στίβενς, του τέλειου μπάτλερ, και του κόσμου του, που ξεθωριάζει στον απόηχο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Στίβενς, ύστερα από δεκαετίες υπηρεσίας στο Ντάρλινγκτον Χολ, μόνος του μια μέρα στην αγγλική ύπαιθρο, ξεκινά ένα ταξίδι στο παρελθόν σε μια προσπάθεια να καθησυχάσει τον εαυτό του ότι έχει υπηρετήσει την ανθρωπότητα προσφέροντας τις υπηρεσίες του στον «μεγάλου ηθικού αναστήματος τζέντλεμαν» Λόρδο Ντάρλινγκτον. Όμως, στη μνήμη του παραμονεύουν αμφιβολίες για την αληθινή φύση της «μεγαλοσύνης» του Λόρδου Ντάρλινγκτον, και ακόμα μεγαλύτερες αμφιβολίες για τη φύση της δικής του ζωής.
Ένα σύγχρονο κλασικό μυθιστόρημα, μια όμορφη αναπόληση της ζωής ανάμεσα σε δύο πολέμους σε μια αγγλική έπαυλη, μια καθηλωτική επίκληση σε χαμένα όνειρα και χαμένους έρωτες.




Βιογραφικά στοιχεία
Ο Ισιγκούρο γεννήθηκε στο Ναγκασάκι στις 8 Νοεμβρίου 1954 και είναι ο γιος του Σίζουο Ισιγκούρο, ωκεανογράφου, και της συζύγου του Σιζούκο. Το 1960 η οικογένειά του, μαζί με τις δυο αδεlφές του, μετακόμισε στο Γκίλφορδ του Σάρεϊ, προκειμένου ο πατέρας του να μπορέσει να ξεκινήσει το ερευνητικό έργο στο Εθνικό Ινστιτούτο Ωκεανογραφίας. Φοίτησε στο δημοτικό σχολείο του Stoughton και συνέχισε στην Σχολή Γραμμάτων (Woking County Grammar School) στο Σάρεϊ. Μετά την αποφοίτησή του από το σχολείο, αφιέρωσε ένα έτος για να ταξιδέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον Καναδά, κατά την διάρκεια του οποίου έγραφε σε μια εφημερίδα και έστελνε ηχογραφήσεις του σε εταιρείες παραγωγής.
Το 1974 ξεκίνησε σπουδές στο Πανεπιστήμιο Κεντ στο Canterbury και αποφοίτησε το 1978 με πτυχίο στην αγγλική φιλολογία και φιλοσοφία. Αφού πέρασε ένα χρόνο γράφοντας έργα φαντασίας, ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Ανατολικής Αγγλίας, όπου σπούδασε μαζί με τον Μάλκολμ Μπράντμπερι και την Άντζελα Κάρτερ και έλαβε το μεταπτυχιακό του στην δημιουργική γραφή το 1980. Έγινε Άγγλος πολίτης το 1982.
Το 2017 ο Ισιγκούρο έλαβε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας επειδή "στα μυθιστορήματά του προέβαλλε μια μεγάλη συναισθηματική δύναμη και έχει αποκαλύψει την άβυσσο πέρα από το αίσθημα αυταπάτης των ανθρώπων, απέναντι στην σύνδεσή τους με τον έξω κόσμο". Ως απάντηση στην λήψη αυτού του βραβείου, ο Ισιγκούρο ανέφερε: "Είναι μια εξαιρετική τιμή, κυρίως επειδή σημαίνει ότι είμαι στα χνάρια των μεγαλύτερων συγγραφέων που έχουν ζήσει, έτσι είναι ένας σπουδαίος έπαινος. Ο κόσμος βρίσκεται σε μια αρκετά αβέβαιη στιγμή και ελπίζω ότι όλα τα βραβεία Νόμπελ μπορούν να γίνουν η δύναμη για κάτι θετικό στον κόσμο, όπως αυτός είναι αυτήν την στιγμή."


Χαρακτηριστικά της λογοτεχνίας του

Ορισμένα από τα μυθιστόρημά του τοποθετούνται χρονικά στο παρελθόν. Το Never Let Me Go έχει χαρακτηριστικά επιστημονικής φαντασίας και ένα φουτουριστικό τόνο· ωστόσο, τοποθετείται στις δεκαετίες του 1980 και του 1990 και έτσι λαμβάνει χώρα σε έναν αρκετά γνωστό παράλληλο κόσμο. Το τέταρτο μυθιστόρημά του, The Unconsoled, λαμβάνει χώρα σε μια πόλη της Κεντρικής Ευρώπης, που δεν κατονομάζεται. Το The Remains of the Day τοποθετείται στην εξοχική κατοικία ενός Άγγλου άρχοντα κατά την περίοδο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Το μυθιστόρημα An Artist of the Floating World τοποθετείται σε μια ιαπωνική πόλη, που δεν ονομάζεται, κατά την περίοδο της ανασυγκρότησης, μετά την υποταγή της Ιαπωνίας το 1945. Ο αφηγητής αναγκάζεται να συμβιβαστεί με τον ρόλο του στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Βρίσκει τον εαυτό του να είναι κατηγορούμενος από την νέα γενιά, η οποία τον κατηγορεί πως έπαιξε ρόλο στην λανθασμένη εξωτερική πολιτική της Ιαπωνίας και αναγκάζεται να αντιμετωπίσει τα ιδανικά του σύγχρονου κόσμου, όπως αυτά εκπροσωπούνται από τον εγγονό του. Ο Ισιγκούρο δήλωσε για την επιλογή του χρόνου πλοκής στο μυθιστόρημά του: "Προπολεμικά και μεταπολεμικά σκηνικά τείνουν να με προσελκύουν, επειδή με ενδιαφέρουν τα ιδανικά και οι αξίες που προβάλλονται σε αυτά τα σκηνικά και επειδή οι άνθρωποι οφείλουν να αντιμετωπίζουν την ιδέα, ότι τα ιδανικά τους δεν ήταν ακριβώς αυτά που πίστευαν πριν ξεσπάσουν τα εν λόγω σκηνικά".
Τα μυθιστορήματά του (με εξαίρεση το The Buried Giant) είναι γραμμένα σε πρώτο πρόσωπο και οι αφηγητές συχνά εμφανίζουν ανθρώπινες αποτυχίες. Η τεχνική του Ισιγκούρο είναι να επιτρέπει σε αυτούς τους χαρακτήρες να αποκαλύπτουν τα σφάλματά τους σιωπηρά, κατά την διάρκεια της αφήγησης. Έτσι ο συγγραφέας παρουσιάζει ένα αίσθημα του πάθους, επιτρέποντας στον αναγνώστη να δει τα ελαττώματα του αφηγητή, ενώ ταυτόχρονα έλκεται και συμπάσχει με αυτόν. Αυτό το πάθος προέρχεται συχνά από τις πράξεις του αφηγητή ή συχνότερα από την αδράνειά του. Στο The Remains of the Day ο μπάτλερ Στήβενς αδυνατεί να ενεργήσει πάνω στα ρομαντικά συναισθήματά του απέναντι στην οικονόμο κυρία Κέντον, επειδή δεν μπορεί να συμβιβάσει τον ρόλο του ως υπηρέτη με την προσωπική του ζωή.
Τα μυθιστορήματα του Ισιγκούρο συνήθως ολοκληρώνονται χωρίς καμιά επίλυση. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι χρακτήρες του, ανήκουν στο παρελθόν και παραμένουν ανεπίλυτα. Έτσι ο Ισιγκούρο ολοκληρώνει πολλά από τα μυθιστορήματά του με έναν τόνο μελαγχολικής παραίτησης. Οι χαρακτήρες του αποδέχονται το παρελθόν τους και το τι έχουν κάνει, ανακαλύπτοντας τυπικά ότι αυτή η συνειδητοποίηση φέρνει την άνεση και το τέλος της ψυχικής αγωνίας. Ο Ισιγκούρο αναφέρει μεταξύ των επιρροών του τον Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι και τον Μαρσέλ Προυστ. Τα έργα του έχουν συγκριθεί με αυτά των Τζέιν Ώστεν και Χένρυ Τζέιμς, αν και ο ίδιος ο Ισιγκούρο απορρίπτει αυτές τις συγκρίσεις.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου