Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011

''100 χρόνια μοναξιά'' του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες


Περιγραφή:


«Λίγα έργα στην παγκόσμια λογοτεχνία φέρνουν άξια τον τίτλο "τοιχογραφία" μιας εποχής, ενόςλαού, μιας συγκλονιστικής συλλογικής εμπειρίας, και η κατάχρηση του όρου θα μας έκανε πολύδιστακτικούς να τον χρησιμοποιήσουμε αν δεν επρόκειτο για ένα σημαδιακό έργο, όπωςαναμφισβήτητα είναι το Εκατό Χρόνια Μοναξιάς του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες. Τοιχογραφίαπράγματι της μοίρας όχι μόνο της Κολομβίας, αλλά ολόκληρης της Λατινικής Αμερικής, που γιαδύο αιώνες τώρα παλεύει απεγνωσμένα, πιασμένη σε φοβερό δόκανο, να βρει μια διέξοδο. Τηναγωνία και το σισύφειο χαρακτήρα αυτής της πάλης δίνει ο Μάρκες με αξεπέραστη λογοτεχνικήμαεστρία, περιγράφοντας την τραγική πορεία του ήρωα της ελευθερίας συνταγματάρχη ΑουρελιάνοΜπουενδία από την ώρα της υπέρτατης προσφοράς ως τη στιγμή της έσχατης φθοράς και της προσωπικήςολοκληρωτικής εκμηδένισης. Ένας ήρωας που γύρω του μπλέκονται φοβερά πεπρωμένα, που αγγίζουν καιτελικά συνθλίβουν τα πιο στενά του συγγενικά πρόσωπα, τους ανθρώπους του τόπου που γεννήθηκεκαι τελικά όλους όσοι σταθήκανε δίπλα του στο μεγάλο αγώνα.»

Βασίλης Φίλιας

Οκτώβρης 1979

............................
Η ιστορία του Εκατό χρόνια μοναξιά δεν είναι μια καταγραφή των καταστάσεων, των γεγονότων ή των σκέψεων ενός (άντε δύο) συγκεκριμένων χαρακτήρων-ηρώων (πρακτική που ακολουθείται στο 95% των λογοτεχνικών βιβλίων από αρχαιοτάτων χρόνων). Ουχί. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα καρναβάλι χαρακτήρων, ονόματα που εμφανίζονται από το τέρμα του δρόμου, αλλάζουν τον κόσμο σε ελάχιστα δευτερόλεπτα και μετά εξαφανίζονται στην άκρη του σύμπαντος. Γυναίκες πιο δυνατές από την πέτρα και σκληρότερες από το διαμάντι, παιδιά που μεγαλώνουν σε ένα χωριό μαγικών πλασμάτων και άκρατης πραγματικότητας, γέροντες που ζούνε στην τρέλα τους ή κάνουν συλλογές αντικειμένων που δεν τα αγγίζει η λογική, άντρες που το σάλιο τους χτίζει δάση και καταστρέφει πόλεις, που ερωτεύονται με το άναμμα του σπίρτου και αυτοκτονούν για τον πόθο που τους σφραγίζει το λαιμό. Όλοι τους και όλες τους χαμένοι στον κυκλώνα που σαρώνει την Κολομβία μέσα σε έναν αιώνα: Πόλεμοι, πολιτικές ανακατατάξεις, η έλευση του θαυμαστού νέου κόσμου της τεχνολογίας και των επιστημών. Γλέντι κανονικό. Ιστορίες και στιγμές έρχονται και φεύγουν σε ελάχιστες προτάσεις, έρωτες ζούνε και πεθαίνουν με το γύρισμα της επόμενης σελίδας, ο θάνατος είναι το ίδιο μαγικός με τη ζωή.

πηγή:    http://www.fridge.gr/

ΓΚΑΜΠΡΙΕΛ ΓΚΑΡΣΙΑ ΜΑΡΚΕΣ (ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ)
Γεννήθηκε στην Αρακατάκα μικρό χωριό της Κολομβίας το 1927. Σπούδαζε νομικά στη Μποκοτά. Το 1948 προκαλούνται αναταραχές, μετά τη δολοφονία ενός λαϊκού ηγέτη και αναγκάζεται να φύγει για την Καρταχένα όπου αρχίζει να δημοσιογραφεί. Τότε δημοσιεύονται τα πρώτα του διηγήματα σε εφημερίδες και περιοδικά που αποτέλεσαν αργότερα την συλλογή "ΜΑΤΙΑ ΓΑΛΑΖΙΟΥ ΣΚΥΛΟΥ". Τα επόμενα 3 χρόνια ταξίδεψε στην Ευρώπη κι έγραψε τα "ΑΝΕΜΟΣΚΟΡΠΙΣΜΑΤΑ"(1955),"Ο ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΑ ΤΟΥ ΓΡΑΨΕΙ" (1961) και "Η ΚΑΚΙΑ ΩΡΑ". Το 1962 εκδίδεται η συλλογή διηγημάτων "Η ΚΗΔΕΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΜΑΜΑ". Εγκατεστημένος στο Μεξικό με την οικογένειά του απομονώνεται για 18 μήνες και γράφει το "ΕΚΑΤΟ ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΝΑΞΙΑ" που εκδίδεται το 1967. Με το βιβλίο αυτό, το οποίο μεταφράστηκε σε 30(!) γλώσσες, καθιερώνεται στον κόσμο. Δύο χρόνια αργότερα εκδίδεται η "ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΚΑΙ ΘΛΙΒΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΘΩΑΣ ΕΡΕΝΤΙΡΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΣΠΛΑΧΝΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΤΗΣ" και το 1975 "ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ". Τα τελευταία χρόνια ήταν εγκατεστημένος στο Μεξικό όπου γράφει μια εβδομαδιαία στήλη για τις εφημερίδες. 1981 εκδίδεται το "ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΝΟΣ ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΘΕΝΤΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ" και η πιο σημαντική στιγμή του έρχεται το 1982 όπου η Σουηδική ακαδημία του απένειμε το Νόμπελ της Λογοτεχνίας.