Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2015

"Δενδρίτες" Κάλλια Παπαδάκη



Νεοελληνική πεζογραφία - Μυθιστόρημα

Κάμντεν, Νιου Τζέρσεϊ, 1980. Ερημωμένα σπίτια, κλειστές βιομηχανίες, φτωχές συνοικίες. Ένας έφηβος, ο Πητ, εξαφανίζεται, και η μάνα του η Λουίσα πεθαίνει το επόμενο πρωί από στεναχώρια. Η αδερφή του, η δωδεκάχρονη Μίνι, ορφανή από γονείς, εισβάλλει άθελά της στη ζωή της συμμαθήτριάς της Λητώς και ανατρέπει τις βεβαιότητες της οικογένειάς της. Ανοίγει ρωγμές που δύσκολα θα κλείσουν· έχουν τις ρίζες τους στο παρελθόν, στο αμερικανικό όνειρο, σε δεύτερες και τρίτες γενιές μεταναστών, στην παρακμή και τη φθορά της πόλης, σε χαμένες ευκαιρίες και σε επιλογές που λάθεψαν. Κι όσο ο θετός πατέρας της Λητώς, ο Μπέιζελ Καμπάνης, ψάχνει να βρει τι στράβωσε στη διαδρομή, τόσο αναμετριέται με τα φαντάσματα και τους φόβους της παιδικής του ηλικίας· κι όσο η γυναίκα του η Σούζαν απομακρύνεται από κοντά του κι από την κοινή κι ανέμπνευστη ζωή τους, τόσο η Μίνι και η Λητώ μοιάζουν να ενηλικιώνονται σε έναν κόσμο σκληρά κι άδικα καμωμένο. Ο χρόνος, σαν τις νιφάδες του χιονιού, τους ξεγελά, ξεγλιστρά και χάνεται. Μαζί του κι αυτοί.


Κάλλια Παπαδάκη




Η Κάλλια Παπαδάκη λατρεύει να τριγυρνάει στους δρόμους και να ακούει τη ζωή. Αυτή είναι η πηγή της έμπνευσής της. Κόρη γιατρού και καθηγήτριας γαλλικών, έγραφε από μικρή στη Θεσσαλονίκη αλλά δεν είχε «ούτε την υπομονή ούτε την πείρα για να ασχοληθώ σοβαρά με τη λογοτεχνία». Μέχρι που ο καθηγητής-σύμβουλός της στο μάθημα της Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο Βrandeis την βαθμολόγησε με Α «επειδή έχεις ταλέντο στο γράψιμο». Στο μεταξύ, παράλληλα με τα οικονομικά παρακολουθούσε και μαθήματα γαλλικής φιλολογίας και θεάτρου και σε λίγο είχε έτοιμο στα αγγλικά ένα υπαρξιακό μυθιστόρημα που βρίσκεται ακόμη στα συρτάρια της. Η κρίσιμη καμπή έγινε ωστόσο μέσω... κινηματογράφου! Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, γράφτηκε στη Σχολή Σταυράκου για σκηνοθεσία- έχει μάλιστα στα σκαριά μια μικρού μήκους ταινία- και είδε φως όταν παρακολούθησε μαθήματα σεναρίου με τον (επιτυχημένο) συγγραφέα Νίκο Παναγιωτόπουλο. Έτσι έμαθε τα μυστικά της δομής «κι άρχισα να βλέπω πιο μακριά». Τα υπόλοιπα ήρθαν με την εξάσκηση. Σήμερα έχει παρατήσει τη δουλειά της στον τομέα των χρηματοοικονομικών επενδύσεων και έχει αφοσιωθεί στην τέχνη της αφήγησης. Με εντυπωσιακή ωριμότητα και γοητευτικά αποτελέσματα.

Βιβλιογραφία
Δενδρίτες
Λεβάντα στο Δεκέμβρη
Ο ήχος του ακάλυπτου 
Το στίγμα της εποχής μας