Το "Δέντρο του χορού" της Κίραν Μίλγουντ Χάργκρεϊβ

ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΧΟΡΟΥ
Hargrave Millwood, Kiran

Παρουσίαση
Στρασβούργο, 1518. Στην καρδιά ενός αφόρητα ζεστού καλοκαιριού, μια μοναχική γυναίκα αρχίζει να χορεύει στην πλατεία της πόλης. Χορεύει ασταμάτητα, μέρες ολόκληρες. Όταν εκατοντάδες άλλες γυναίκες την ακολουθούν, οι αρχές κηρύσσουν κατάσταση έκτακτης ανάγκης και αποφασίζουν να φέρουν μουσικούς, που θα παίζουν μέχρι να βγει ο Διάβολος από το σώμα των γυναικών. Λίγο έξω από τα όρια της πόλης, η έγκυος Λίσμπετ ζει με την πεθερά και τον άντρα της, φροντίζοντας τις μέλισσες από τις οποίες βγάζουν τα προς το ζην.
Κι ενώ η «επιδημία του χορού» παίρνει μεγάλες διαστάσεις, η κουνιάδα της Λίσμπετ, η Αγκνέτε, επιστρέφει ύστερα από εφτά χρόνια στα βουνά, χρόνια εξιλέωσης για μια αμαρτία που κανείς δε θέλει να κατονομάσει, έναν όρκο σιωπής που η Λίσμπετ είναι αποφασισμένη να σπάσει. Καθώς η πόλη λυγίζει κάτω από τον πάταγο χιλίων ποδιών, η Λίσμπετ βρίσκεται μπλεγμένη σε έναν ιστό απάτης και παράνομου πάθους, ενώ χορεύει και η ίδια στον ρυθμό μιας επικίνδυνης μελωδίας...
Το "Δέντρο του χορού", βασισμένο σε πραγματικά περιστατικά, είναι ένα μυθιστόρημα για τις δαιδαλώδεις διαδρομές σκοτεινών οικογενειακών μυστικών, για την απαγορευμένη αγάπη, μια ιστορία γυναικών που εξωθούνται στα άκρα, σε μια εποχή δεισιδαιμονίας, υστερίας και μεγάλων αλλαγών. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)


«Συναρπαστικό, απίστευτα ατμοσφαιρικό και πρωτότυπο. Εξαιρετικό!» (Sunday Times)
«Έξοχο, καθηλωτικό, αισθησιακό, συναρπαστικό». (Marian Keys)

Hargrave Millwood, Kiran
Συγγραφέας

H Κίραν Μίλγουντ Χάργκρεϊβ (γενν. 1990 στο Σάρρεϋ της Αγγλίας) έχει γράψει ποίηση, θέατρο, βιβλία για παιδιά και ιστορικά µυθιστορήµατα. Έχει τιµηθεί µεταξύ άλλων µε το Waterstones Children’s Book Prize, το British Book Awards Children’s Book of the Year και το Blackwell’s Children’s Book of the Year. Ζει στις όχθες του ποταµού στην Οξφόρδη, µε τον σύζυγό της, καλλιτέχνη Tom de Freston, και τη γάτα της, τη Λούνα. Οι Μάγισσες του Βάρντε πρωτοκυκλοφόρησαν στα αγγλικά το 2020 και έχουν µεταφραστεί µε εξαιρετική επιτυχία σε περισσότερες από 20 γλώσσες ενώ απέσπασαν το Betty Trask Award 2021 και το Prix Rive Gauche a Paris. Ακολούθησε το 2022 το Δέντρο του χορού (Εκδ. Πατάκη, 2023), παράλληλα µε την εκδόση του παιδικού της βιβλίου Η Τζούλια και ο καρχαρίας (Waterstones Children’s Gift Award 2021, εικονογράφηση Tom de Freston, Εκδ. Πατάκη, Νοέμβριος 2023).

"Ο παπαγάλος του Φλωμπέρ" του Julian Barnes

Παρουσίαση

Ένας Άγγλος συνταξιούχος γιατρός, ο οποίος πρόσφατα έχασε τη γυναίκα του, αναζητά μανιωδώς λεπτομέρειες -φαινομενικά επουσιώδεις- της ζωής του Φλωμπέρ. Μέσα από τη δονκιχωτική αναζήτησή του προκύπτει η πρωτότυπη βιογραφία ενός σπουδαίου λογοτέχνη, στην οποία ακούμε τη φωνή του καθώς και την φωνή των οικείων του αλλά και την αυτοβιογραφία του ίδιου του αφηγητή που προσπαθεί να εκλογικεύσει τη ζωή του μέσα από την πορεία της ζωής του Φλωμπέρ. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Julian Barnes

Γεννήθηκε το 1946 στο Λέστερ της Μεγάλης Βρετανίας. Σπούδασε νομικά και γαλλική φιλολογία στην Οξφόρδη. Το πρώτο του μυθιστόρημα, "Metroland", εκδόθηκε το 1980. "Ο παπαγάλος του Φλωμπέρ" (1984) (κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μεταίχμιο) κέρδισε λογοτεχνικά βραβεία στην Αγγλία, την Ιταλία και τη Γαλλία. Το 1986 η Ακαδημία Τεχνών και Γραμμάτων των ΗΠΑ του απένειμε το βραβείο E.M. Forster. Το μυθιστόρημά του "England, England" (Μεταίχμιο, 2002) ήταν υποψήφιο για το βραβείο Booker το 1998, βραβείο που κέρδισε τελικά, το 2011, με το μυθιστόρημα "Ένα κάποιο τέλος" (Μεταίχμιο, 2011). Άλλα έργα του που κυκλοφόρησαν στα ελληνικά: "Η ιστορία του κόσμου σε 10 1/2 κεφάλαια" (Ψυχογιός, 1992· νέα μετάφραση & έκδοση, Μεταίχμιο, 2012), "Ο σκαντζόχοιρος" (Ψυχογιός, 1993), "Περί ανέμων..." (Ψυχογιός, 1994), "Ο διανοούμενος στην κουζίνα" (Μεταίχμιο, 2004), "'Αρθουρ και Τζορτζ" (Μεταίχμιο, 2006· 2011), "Χωρίς να φοβάμαι τίποτα πια" (Μεταίχμιο, 2008).

"Το Καρυδότσουφλο"του Ίαν Μακ Γιούαν

Παρουσίαση
H Τρούντυ έχει προδώσει τον σύζυγό της, τον Τζον, έναν ευαίσθητο διανοούμενο, ποιητή και εκδότη, που εξακολουθεί να την αγαπά. Όμορφη, κακομαθημένη και έγκυος στο παιδί τους, η Τρούντυ εξακολουθεί να ζει στο οικογενειακό τους σπίτι -μια ανεκτίμητης αξίας λονδρέζικη έπαυλη που έχει αρχίσει να καταρρέει-, έχοντας συνδεθεί ερωτικά με τον αδελφό του Τζον, τον πληκτικό και ανόητο Κλοντ. Οι δυο τους εξυφαίνουν ένα σατανικό σχέδιο για να απαλλαγούν από τον ενοχλητικό σύζυγο και να κληρονομήσουν την περιουσία. Όμως υπάρχει ένας μάρτυρας των δολοπλοκιών τους: το φιλοπερίεργο έμβρυο, που παρακολουθεί και ακούει τα πάντα μέσα από τη μήτρα της Τρούντυ.
Μια κλασική ιστορία φόνου και εξαπάτησης, αφηγημένη από τον πιο ασυνήθιστο αφηγητή, ένα αγέννητο παιδί. Ένα θαυμάσια δομημένο θρίλερ, γεμάτο αναφορές στον Σαίξπηρ αλλά και στη σύγχρονη αγγλική ποίηση, γραμμένο από έναν μάστορα του είδους. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
"Πολλά μυθιστορήματα εμπνέονται από τον Άμλετ, από τον Μαύρο πρίγκιπα της Άιρις Μέρντοχ ως το Γερτρούδη και Κλαύδιος του Απντάικ. Ελάχιστα μυθιστορήματα έχουν αφηγητή ένα αγέννητο παιδί - ο Αγέννητος Χριστόφορος του Φουέντες είναι ένα από αυτά. Το Καρυδότσουφλο του ΜακΓιούαν, το αριστοτεχνικό νέο του μυθιστόρημα, είναι το πρώτο βιβλίο που συνδυάζει και τα δύο". - The Guardian
"Είναι ένα αριστούργημα, υπέροχα πρωτότυπο, αστείο και συ-γκι-νη-τικό. Η φωνή του αγέννητου Άμλετ μάς λέει αυτά που ακούει μέσα από την κοιλιά της μάνας του και γνωρίζει ότι εκείνη σχεδιάζει με τον θείο του να σκοτώσουν τον πατέρα του. Είναι θρίλερ με τον δικό του τρόπο και κυρίως ένα από τα ωραιότερα δείγματα μυθοπλασίας που έχω συναντήσει". - Βικτόρια Χίσλοπ

McEwan, Ian
Συγγραφέας
Ο Ίαν Μακ Γιούαν γεννήθηκε το 1948, σπούδασε στα Πανεπιστήμια Sussex και East Anglia και δημοσίευσε την πρώτη του συλλογή διηγημάτων, με τίτλο "Fist Love, Last Rites", το 1975, αποσπώντας μάλιστα το βραβείο Somerset Maughman, και τη δεύτερη με τίτλο "Between the Sheets", το 1977. Το 1987 κέρδισε το Whitbread Award (και το Prix Femina Etranger, έξι χρόνια μετά), για το μυθιστόρημά του "Child in Time". Έχει γράψει αρκετά μυθιστορήματα και σενάρια για τον κινηματογράφο. Τρία μυθιστορήματά του συμπεριλήφθηκαν στις τελικές υποψηφιότητες για το βραβείο Booker ("Έμμονη αγάπη", "Άμστερνταμ", "Εξιλέωση"). Το βραβείο τού απονεμήθηκε, τελικά, το 1998, για το "Άμστερνταμ". Η "Εξιλέωση" (2002), επίσης, έχει τιμηθεί με τα εξής βραβεία: W.H. Smith Literary Award (2002), National Book Critics' Circle Fiction Award (2003), Los Angeles Times Prize for Fiction (2003), και Santiago Prize for the European Novel (2004). Για το μυθιστόρημα "Σάββατο" τιμήθηκε το 2006 με το βραβείο James Tait Black Memorial Prize.

"Η Καμπάνα" της Άιρις Μέρντοχ (Iris Murdoch1919-1999)

Η Ντόρα Γκρίνφιλντ, μετά από έξι μήνες χωρισμού, αποφασίζει να επιστρέψει στον άντρα της, τον Πολ. Ο Πολ, ιστορικός τέχνης, κάνει έρευνα στο Αβαείο Ίμπερ, ένα γυναικείο μοναστήρι στο Γκλόστερσιρ, και φιλοξενείται από μια κοσμική θρησκευτική κοινότητα που είναι εγκατεστημένη εκεί κοντά.
Τα μέλη της ζουν και δουλεύουν υπό την καθοδήγηση του αρχηγού τους, Μάικλ Μιντ, και το άγρυπνο βλέμμα της Ηγουμένης.
Η άφιξη της Ντόρα συμπίπτει με τις χαρούμενες προετοιμασίες για την υποδοχή της καινούριας καμπάνας του Αβαείου, που θα αντικαταστήσει την παλιά, ένα θρυλικό σύμβολο που έχει χαθεί εδώ και χρόνια.
Η ευφορία είναι διάχυτη, η κοινότητα του Αβαείου μοιάζει με μικρό Παράδεισο.
Ώσπου, ξαφνικά, ανακαλύπτουν την παλιά καμπάνα.
Και την ίδια στιγμή αρχίζουν να αποκαλύπτονται όλες οι δυσαρμονίες, τα μυστικά, όσα κρύβει κι όσα ποθεί ο καθένας τους…Η φιλική και ήρεμη ατμόσφαιρα θα αρχίσει να καταρρέει, όταν με αφορμή τη χαμένη καμπάνα του μοναστηριού αρχίσουν να αποκαλύπτονται ένοχα μυστικά του παρελθόντος ...
Μια κωμικοτραγική ιστορία για τη θρησκεία, τον πόθο, τη μάχη ανάμεσα στο καλό και το κακό, με τη βαθιά φιλοσοφική ματιά της Iris Murdoch, που μεταφράζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά.

Η Καμπάνα θέτει σε πρώτο πλαίσιο το ουσιώδες ζήτημα της κοινής συνύπαρξης ετερόκλητων προσωπικοτήτων, μέσα από τη γνωριμία, την άρση των στερεοτύπων, τις υποχωρήσεις, την παραγωγική αμφισβήτηση, αλλά κυρίως, μέσα από την ενδοσκόπηση και την ειλικρινή αποδοχή.
Χρήστος Δεμέτης, news247.gr

Η συγγραφέας του βραβευμένου με Μπούκερ και εξαίσιου Θάλασσα, Θάλασσα, για μία ακόμα φορά, προβληματίζει, εμπνέει, συγκινεί και μας υπενθυμίζει ότι τα κλασικά μυθιστορήματα είναι αιωνίως επίκαιρα. Εξαιρετική η απόφαση των εκδόσεων Διόπτρα να το κυκλοφορήσει στην παρούσα συγκυρία.
Τίνα Μανδηλαρά, Lifo

Στα τέλη της εφηβείας μου, το «Ένα κομμένο κεφάλι» και η «Καμπάνα» άνοιξαν τα μάτια μου σε έναν άλλο κόσμο.
Mary Beard, Times Literary Supplement

Η Μέρντοχ ήταν το σπάνιο είδος σπουδαίας, δυναμικής, γεμάτης αυτοπεποίθηση συγγραφέως που μπορούσε να κινήσει ολόκληρη τη μηχανή. Ήταν σε επαφή τόσο με τα ζωώδη ένστικτα όσο και με τα πνευματικά. Το εύρος του οράματός της σε κάνει να νιώθεις, όταν είσαι κοντά στη μυθοπλασία της, ότι έχεις δει φευγαλέα το θαύμα.
Dwight Garner, The New York Times

Απ’ όλους τους συγγραφείς που εμφανίστηκαν από τον πόλεμο και μετά, μου φαίνεται πως είναι η πιο αξιοπρόσεκτη – πίσω από τα βιβλία της διαισθάνεται κανείς μια πνευματική δύναμη που σπάνια συναντάς σε συγγραφέα.
The Sunday Times

Παρά τη σοβαρότητα των θεμάτων που πραγματεύεται, το ύφος του βιβλίου δεν είναι καθόλου κοφτό και διδακτικό – το αντίθετο, είναι υπέροχα ζωηρό και αιχμηρό την ίδια στιγμή, τρυφερό και με μια εύθυμη κοινωνική σάτιρα που θυμίζει P. G. Wodehouse και Barbara Pym.
The Guardian

Η «Καμπάνα» έχει να κάνει με την αγάπη και την ελευθερία, την αλληλεπίδραση μεταξύ των δύο και την καταστροφική δύναμη της αγάπης που παίρνει λάθος δρόμο... Γράφει για τα μόνα πράγματα που έχουν σημασία – την αγάπη, την καλοσύνη και το πώς να είσαι ευτυχισμένος χωρίς να πληγώνεις τους άλλους.
The Independent

Πληροφορίες για τη συγγραφέα

Η Άιρις Μέρντοχ (Iris Murdoch, 1919-1999) ήταν μια από τους μεγαλύτερους Βρετανούς συγγραφείς του 20ού αιώνα. Έγραψε είκοσι έξι μυθιστορήματα και τέσσερα βιβλία φιλοσοφίας, ενώ ασχολήθηκε και με το θέατρο, την ποίηση και το δοκίμιο. Απέσπασε το James Tait Black Memorial Prize για το έργο της The Black Prince (Ο μαύρος πρίγκηπας), το Βραβείο Whitbread για το The sacred and profane love machine και το Βραβείο Booker για το The Sea, The Sea (Θάλασσα, Θάλασσα). Χρίστηκε Dame του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής της αποτραβηγμένη, καθώς έπασχε από τη νόσο Αλτσχάιμερ.