Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2019

"Το μονοπάτι στη θάλασσα" του Αντώνη Σουρούνη


Παρουσίαση

«Ήταν πριν πολλά χρόνια, τότε που οι άνθρωποι δεν είχαν ακόμα χωριστεί σε πλούσιους και φτωχούς κι όλα πάνω στη γη ήταν μικρά, στενά και λίγα. Tα σπίτια μας ήταν μικρά, τα μαγαζιά ήταν μικρά, η οδός Mουσών ήταν στενή, το κρεβάτι μου ήταν στενό, οι εκκλησίες ήταν μικρές, οι φίλοι μου ήταν μικροί. Kαι τα ρούχα μας ήταν στενά και λίγα, αφού ο παπα-Γιώργης που μας τα 'δινε δε μας μετρούσε με τη μεζούρα. O κόσμος ήταν κι αυτός μικρός κι έπιανε από το δάσος του Σέιχ Σου μέχρι τη θάλασσα του Λευκού Πύργου. H ίδια η γη ήταν τόσο μικρή, που όταν πήγα σχολείο και την είδα πάνω στο τραπέζι του δάσκαλου μπόρεσα να την αγκαλιάσω. Tα αυτοκίνητα και τα αεροπλάνα ήταν τόσο λίγα, που όταν έβλεπες ένα χειροκροτούσες και το κοίταζες μέχρι να χαθεί, γιατί θ' αργούσες πολύ να ξαναδείς άλλο. Tηλέφωνο ούτε ακούγαμε ούτε βλέπαμε. Για να το δει κανείς, έπρεπε να φάει ξύλο. Aν ήταν μικρός, στο γραφείο του διευθυντή του σχολείου αν ήταν μεγάλος, στο γραφείο του διευθυντή της αστυνομίας. Tο φαΐ ήταν τόσο λίγο, που όταν το είχαν οι άνθρωποι μπροστά τους κάνανε το σταυρό τους σαν μπροστά σε εικόνισμα. Kλέφτες δεν υπήρχαν, γιατί οι άνθρωποι δεν είχαν τίποτα να τους κλέψεις. Tο μόνο που έκλεβαν κάθε τόσο τα παλικάρια ήταν καμιά όμορφη κοπέλα, κι αυτό γιατί ο μπαμπάς της τσιγγουνευόταν να τους τη δώσει κι αφού εκείνη προηγουμένως τους είχε κλέψει την καρδιά». (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

2006 ΒΡΑΒΕΙΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΟΣ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ "να ένα μήλο"
2006 ΒΡΑΒΕΙΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΟΣ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ "ΔΙΑΒΑΖΩ"



Σουρούνης, Αντώνης, 1942-2016



Ο Αντώνης Σουρούνης (1942-2016) γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στη διάρκεια της Κατοχής. Μετά τις γυμνασιακές του σπουδές, έφυγε το 1960 για τη Γερμανία, όπου είχαν ήδη μεταναστεύσει όλοι οι συγγενείς του. Ξεκίνησε να σπουδάζει κοινωνιολογία και πολιτικές επιστήμες στα Πανεπιστήμια της Κολωνίας, του Σααρμπρύκεν και του Ίνσμπρουκ, στην Αυστρία, αλλά διέκοψε τις σπουδές του και άρχισε να ταξιδεύει δουλεύοντας. Άσκησε διάφορα επαγγέλματα, από τραπεζικός υπάλληλος έως ναυτικός και από hotel boy έως επαγγελματίας παίκτης ρουλέτας. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 1977 με το μυθιστόρημά του "Οι συμπαίχτες", που εκδόθηκε στη Θεσσαλονίκη (Νέα Εγνατία, β' έκδοση Καστανιώτης, Αθήνα 1988· 2008). Ακολούθησαν τα βιβλία:

- "Μερόνυχτα Φραγκφούρτης", διηγήματα. Αθήνα, Ύψιλον, 1982· Καστανιώτης, 1988· 2008.

- "Τα τύμπανα της κοιλιάς και του πολέμου", διηγήματα. Αθήνα, Νέα Σύνορα - Λιβάνης, 1983. Αθήνα, Καστανιώτης, 1989· 2007.

- "Οι πρώτοι πεθαίνουν τελευταίοι", μυθιστόρημα. Αθήνα, Νέα Σύνορα - Λιβάνης, 1985· Καστανιώτης 1989.

- "Πάσχα στο χωριό", νουβέλα. Αθήνα, Καστανιώτης, 1991· 2012.

- "Υπ' όψιν της Λίτσας", διηγήματα. Αθήνα, Καστανιώτης, 1992· 2007.

- "Ο χορός των Ρόδων", μυθιστόρημα. Αθήνα, Καστανιώτης, 1994 (Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 1995).

- "Το μπαστούνι", παραμύθι. Σκίτσα: Σπύρος Γούσης. Αθήνα, Καστανιώτης, 1996· 2007.

- "Μισόν αιώνα άνθρωπος", αφηγήματα. Αθήνα, Καστανιώτης, 1996· 2007.

- "Γκας ο γκάνγκστερ", μυθιστόρημα. Αθήνα, Καστανιώτης, 2000.

- "Κυριακάτικες ιστορίες", διηγήματα. Αθήνα, Καστανιώτης, 2002.

- "Το μονοπάτι στη θάλασσα", μυθιστόρημα. Αθήνα, Καστανιώτης, 2006 (Βραβείο Μυθιστορήματος Περιοδικού "Διαβάζω").

- "Υπ' όψιν της Λίτσας", διηγήματα. Αθήνα, Καστανιώτης, 2007.

- "Το μπαστούνι", αφήγημα. Αθήνα, Καστανιώτης, 2007.

- "Νύχτες με ουρά", διηγήματα. Αθήνα, Καστανιώτης, 2010.

Έφυγε από τη ζωή στη Θεσσαλονίκη στις 5 Οκτωβρίου 2016, σε ηλικία 74 ετών, έπειτα από χρόνια ασθένεια.

Τίτλοι στη βάση Βιβλιονέτ

(2019) Ένα αγόρι γελάει και κλαίει, Εκδόσεις Καστανιώτη

(2018) Ο χορός των ρόδων, Εκδόσεις Καστανιώτη

(2012) Πάσχα στο χωριό, Εκδόσεις Καστανιώτη

(2011) Μερόνυχτα Φραγκφούρτης, Έθνος

(2011) Μισόν αιώνα άνθρωπος, Έθνος

(2010) Νύχτες με ουρά, Εκδόσεις Καστανιώτη

(2008) Μερόνυχτα Φραγκφούρτης, Εκδόσεις Καστανιώτη

(2008) Οι συμπαίχτες, Εκδόσεις Καστανιώτη

(2007) Μισόν αιώνα άνθρωπος, Εκδόσεις Καστανιώτη

(2007) Πάσχα στο χωριό, Εκδόσεις Καστανιώτη

(2007) Τα τύμπανα της κοιλιάς και του πολέμου, Εκδόσεις Καστανιώτη

(2007) Το μπαστούνι, Εκδόσεις Καστανιώτη

(2007) Υπ' όψιν της Λίτσας, Εκδόσεις Καστανιώτη

(2006) Το μονοπάτι στη θάλασσα, Εκδόσεις Καστανιώτη

(2003) 2004 Το ημερολόγιο της τύχης, Νάρκισσος

(2002) Κυριακάτικες ιστορίες, Εκδόσεις Καστανιώτη

(2000) Γκας ο γκάνγκστερ, Εκδόσεις Καστανιώτη

(1998) Οι πρώτοι πεθαίνουν τελευταίοι, Εκδόσεις Καστανιώτη

(1996) Μισόν αιώνα άνθρωπος, Εκδόσεις Καστανιώτη

(1996) Το μπαστούνι, Εκδόσεις Καστανιώτη

(1994) Les premieres meurent toujours les dernieres, Kauffmann

(1994) Ο χορός των ρόδων, Εκδόσεις Καστανιώτη

(1992) Υπ' όψιν της Λίτσας, Εκδόσεις Καστανιώτη

(1989) Τα τύμπανα της κοιλιάς και του πολέμου, Εκδόσεις Καστανιώτη



Συμμετοχή σε συλλογικά έργα

(2018) Λίγη ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας, Γαβριηλίδης

(2012) Τέλος καλό, όλα καλά, Εκδόσεις Καστανιώτη

(2012) Τέλος καλό, όλα καλά, Εκδόσεις Καστανιώτη

(2011) Η Θεσσαλονίκη των συγγραφέων, Ιανός

(2005) Ο δρόμος για την Ομόνοια, Εκδόσεις Καστανιώτη

(1998) Το παιχνίδι των τεσσάρων, Εκδόσεις Καστανιώτη

(1997) Άσεμνες ιστορίες, Εκδόσεις Πατάκη

(1997) Άσεμνες ιστορίες, Εκδόσεις Πατάκη

(1997) Άσεμνες ιστορίες, Εκδόσεις Πατάκη

Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2019

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ "Το Λυκόφως του Αιγαίου" της Κατερίνας Καριζώνη


Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Κασσάνδρειας " Η Κασσάνδρα" η Λέσχη Ανάγνωσης του Συλλόγου και οι ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ σας προσκαλούν στην παρουσίαση του νέου μυθιστορήματος της ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΚΑΡΙΖΩΝΗ ΤΟ ΛΥΚΟΦΩΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ την Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2019 και ώρα 6 μ.μ. στην αίθουσα εκδηλώσεων του 1ου Δημοτικού Σχολείου Κασσάνδρειας.

Για το βιβλίο θα μιλήσει ο δικηγόρος-συγγραφέας ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΛΙΤΖΕΡΙΝΟΣ.

Αποσπάσματα θα διαβάσει η ΜΑΡΙΑ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ.

Θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό και η συγγραφέας θα υπογράψει αντίτυπα του βιβλίου της.
























Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2019

"Πλατεία Διαμαντιού" της Μερσέ Ροδορέδα



Βαρκελώνη, αρχές της δεκαετίας του '30. Η Ναταλία είναι ένα όμορφο κορίτσι που δουλεύει σε ζαχαροπλαστείο. Κάποια μέρα πηγαίνει να διασκεδάσει στη μεγάλη γιορτή της Γκράσια χωρίς να υποψιάζεται ότι εκεί πρόκειται να συμβεί αυτό που θα σημαδέψει την ύπαρξή της. Αρχικά διστάζει όταν ένα άγνωστο αγόρι την πλησιάζει και της προτείνει να χορέψουν. Όμως ο Κιμέτ είναι δυναμικός και γοητευτικός, την κοιτάζει με δυο μάτια μικρά και υποσχετικά. Εκείνη θα του απλώσει το χέρι. Εκείνος θα της αλλάξει το όνομα και τη ζωή. Παντρεύονται, γίνονται γονείς. Στήνουν ωστόσο ένα παράξενο σπιτικό, γεμάτο πουλιά, επειδή ο σύζυγος έχει αποφασίσει να εκθρέψει περιστέρια, κάτι που ενθουσιάζει τα παιδιά μα δυσκολεύει όλο και πιο πολύ τη σύζυγό του, την Κολομέτα, αυτήν που με μια φωνή μοναδική, ολόφωτη και σκοτεινή, τρυφερή και σπαρακτική, αφηγείται τούτη την πανανθρώπινη ιστορία. Ώσπου ακούγονται τα όπλα, ο άντρας φεύγει για να πολεμήσει και η γυναίκα μένει πίσω για να δώσει τη μάχη της επιβίωσης. Η "Πλατεία Διαμαντιού" της Μερσέ Ροδορέδα είναι μια αξέχαστη αναγνωστική εμπειρία, ναρκώνει γλυκά το μυαλό και την καρδιά. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Η "Πλατεία Διαμαντιού" είναι, κατά τη γνώμη μου, το πιο όμορφο μυθιστόρημα απ' όσα έχουν εκδοθεί στην Ισπανία μετά τον Εμφύλιο». (Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές)

«Η Μερσέ Ροδορέδα είναι ίσως η σπουδαιότερη λογοτέχνιδα που εμφανίστηκε στη Μεσόγειο μετά τη Σαπφώ». (Ντέιβιντ Χ. Ρόζενταλ)

Mercé Rodoreda



Η Μερσέ Ροδορέδα  Γκουργκί γεννήθηκε στη Βαρκελώνη το 1908 και πέθανε στη Ζιρόνα το 1983. Θεωρείται ευρέως η κορυφαία Καταλανή συγγραφέας του 20ού αιώνα. Παραμένει η πιο διαβασμένη και μεταφρασμένη εκπρόσωπος της σύγχρονης καταλανικής λογοτεχνίας. Το 1937 απέσπασε το Βραβείο Crexells για το βιβλίο της "Aloma" (οριστική έκδοση 1969). Μετά τον Ισπανικό Εμφύλιο έζησε εξόριστη στη Γαλλία και την Ελβετία. Το 1958 εξέδωσε τη συλλογή διηγημάτων "Vint-i-dos contes" και το 1962 την "Πλατεία Διαμαντιού' (La placa del Diamant), το πλέον γνωστό και εμβληματικό μυθιστόρημά της. Ακολούθησαν τα έργα "El carrer de les Camelies" (1966), "Jardi vora el mar" (1967), "La meva Cristina i altres contes" (1967). Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 επέστρεψε στην πατρίδα της και ολοκλήρωσε το μυθιστόρημα "Mirall trencat" (Σπασμένος καθρέφτης, 1974). Το 1980 δημοσιεύτηκαν τα "Viatges i flors και Quanta, quanta guerra", ενώ το "La mort i la primavera" το 1986, μετά τον θάνατό της.

Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2019

"Η χαμένη τιμή της Καταρίνα Μπλούμ" του Χάινριχ Μπελ



Περιγραφή βιβλίου
1974, Κολωνία. Η Καταρίνα Μπλουµ µια νεαρή γυναίκα, που εργάζεται ως οικιακή βοηθός στο σπίτι ενός δικηγόρου, ζει ήσυχα ώσπου ένα τυχαίο γεγονός ανατρέπει την καθηµερινότητά της, διαταράσσει την ισορροπία της και την οδηγεί στο έγκληµα. Έγκληµα εκδίκησης, έγκληµα τιµής.
Όλα αρχίζουν όταν σ’ ένα αποκριάτικο πάρτι η Καταρίνα γνωρίζεται µε τον Λούντβιχ, και στη συνέχεια περνά τη νύχτα µαζί του. Πρόκειται για µια εφήµερη γνωριµία. Η Καταρίνα δεν γνωρίζει ότι η Αστυνοµία καταζητεί τον Λούντβιχ, αλλά το επόµενο πρωί οι αστυνοµικοί εισβάλλουν σπίτι της µαζί µε τους γραφιάδες των σκανδαλοθηρικών εφηµερίδων. Η Καταρίνα βοηθάει τον Λούντβιχ να διαφύγει και στη συνέχεια τη συλλαµβάνουν, την ανακρίνουν, τη φωτογραφίζουν – τη σέρνουν στη λάσπη.
Καθώς η ιστορία της νεαρής γυναίκας ξετυλίγεται, αποκαλύπτεται ένα πανόραµα ανθρώπινων σχέσεων και κινήτρων, η κοινωνική πραγµατικότητα ως ένας λαβύρινθος ανάµεσα στην αλήθεια και την επινόηση.



Ο Χάινριχ Μπελ γεννήθηκε στην Κολωνία το 1917 και πέθανε στη Βόννη το 1985. Γόνος οικογένειας αστών καθολικών, μεγάλωσε με φιλελεύθερες ιδέες κι έμαθε να μισεί το ναζισμό. Όμως, το 1938 αναγκάστηκε να διακόψει τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο για να καταταγεί στον στρατό. Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο υπηρέτησε σε διάφορα μέτωπα, από τη Γαλλία ως τη Σοβιετική Ένωση, ώσπου τον συνέλαβαν αιχμάλωτο οι Αμερικανοί. Λόγω κρυοπαγημάτων έχασε τα δάχτυλα των ποδιών του με αποτέλεσμα να ταλανίζεται σε όλη του τη ζωή στα νοσοκομεία. Το 1945 επέστρεψε στην Κολωνία και σύντομα καθιερώθηκε ως ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της μεταπολεμικής γενιάς και αναγνωρίστηκε ως μια από τις φωνές συνείδησης και τους οξυδερκέστερους παρατηρητές της γερμανικής κοινωνίας. Οι πρώτες του νουβέλες, "Το τρένο ήρθε στην ώρα του" και "Αδάμ, που ήσουν;" μιλούν για την απελπισία των ανθρώπων που έχουν εμπλακεί στον πόλεμο. Τα μεταγενέστερα έργα του, όπως το "Γνωριμία με τη νύχτα" και "Το αφύλαχτο σπίτι", μιλούν...

Κυριακή 23 Ιουνίου 2019

"Ο Γαλατάς" της Άννας Μπερνς




Σε μια ανώνυμη πόλη με κατοίκους χωρίς ονόματα, σε μια κοινωνία που τη σκεπάζει η σκιά της βίας και η τρομοκρατία διαποτίζει κάθε ορατή και αθέατη πτυχή του δημόσιου βίου, ένα δεκαοχτάχρονο κορίτσι προσπαθεί να κρατήσει την προσωπική του ελευθερία. Ώσπου, ο επονομαζόμενος «Γαλατάς», ένας από τους ηγέτες ισχυρής παραστρατιωτικής οργάνωσης, γίνεται η σκιά της. Με ποιο σκοπό την πλησιάζει; Οι διαδόσεις θεριεύουν, ενώ οι προκαταλήψεις δοκιμάζουν τις αντοχές της κοινότητας.

Με απαράμιλλη υφολογική δεξιοτεχνία, η Anna Burns αποτυπώνει την ανασφάλεια, την πίστη και την ελπίδα του ατόμου σε κοινωνίες που αρνούνται πεισματικά να κάνουν αυτοκριτική. Παραδίδει έτσι ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα, που δικαίως τιμήθηκε με το Βραβείο Booker. Οι κριτικοί είδαν στην Burns μια συγγραφέα του διαμετρήματος ενός Μπέκετ κι ενός Στερν. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Τόπος: Η πόλη της Βόρειας Ιρλανδίας, όπου επικεντρώνεται η ομολογουμένως εμπύρετη αυτή γραφή, σκοπίμως δεν κατονομάζεται. Γενικότερα αποφεύγονται ονόματα κι επώνυμα των χαρακτήρων. Η καταιγιστική, αυστηρά πρωτοπρόσωπη αφήγηση, η οποία αρχικώς απέβλεπε να κατασταλάξει σε ένα σύντομο κείμενο, επείγεται να αποδώσει τοιχογραφία Πάθους. [...] Χρόνος: Η δεκαετία του 1970. (Γιώργος Βέης, bookpress.gr 25/04/2019)



Η Άννα Μπερνς γεννήθηκε στo Mπέλφαστ τo 1962. Tο 1987 εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Λονδίνο και το 2014 στο Σάσεξ. Το πρώτο της μυθιστόρημα, "No Bones" (2001, ελλ. έκδ. "Αντίλαλοι: Σπασμοί πολέμου", Άγρα, 2005), με θέμα την ενηλικίωση ενός μικρού κοριτσιού στο Μπέλφαστ την εποχή των Ταραχών, τιμήθηκε με το βραβείο The Royal Society of Literature Winifred Holtby Memorial Prize και ήταν υποψήφιο για το βραβείο Orange. Ακολούθησε το μυθιστόρημα "Little Constructions" (2007), οι νουβέλες "Mostly Hero" (2014) και το μυθιστόρημα "Milkman" (2018), με θέμα τη σεξουαλική παρενόχληση ενός δεκαοκτάχρονου κοριτσιού από έναν παραστρατιωτικό, που τιμήθηκε με το βραβείο Man Booker Prize.

Σάββατο 1 Ιουνίου 2019

"Το λυκόφως του Αιγαίου" της Κατερίνας Καριζώνη



Περίληψη

Αιγαίο, 17ος αιώνας, ο αιώνας της πειρατείας. Ο πειρατής Ιωάννης Κάψης γράφει ιστορία στη θάλασσα. Απελευθερώνει τη Μήλο από τον οθωμανικό ζυγό. Στέφεται βασιλιάς, αλλά ένας μεγάλος έρωτας με την κόρη του κυβερνήτη του νησιού σημαδεύει τη ζωή του. Την ίδια περίοδο Δυτικοί και κυρίως Μαλτέζοι πειρατές κατακλύζουν το Αρχιπέλαγος, που αποτελεί πεδίο σύγκρουσης θρησκειών και συμφερόντων. Μεγάλοι πειρατές όπως ο Ουγκώ ντε Κρεβελιέ, οι αδελφοί Τεμερικούρ, ο Μιχελής Μανιάτης, ο Άγγελος Μαρία Βιτάλι και άλλοι ενώνουν τις δυνάμεις τους για να αντιμετωπίσουν την οθωμανική απειλή. Το Αιγαίο παραμένει το μήλον της έριδος ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση. Μάχες, συνωμοσίες και προδοσίες καθορίζουν ένα άγριο παιχνίδι κερδοσκοπίας και κυριαρχίας.

Ένα μυθιστόρημα εποχής, ένα πανόραμα ιστοριών από τη θρυλική ζωή και τη δράση των Ελλήνων και των ξένων πειρατών. Ένα συναρπαστικό ταξίδι στον χρόνο, στα νησιά του Αιγαίου και στις δοξασίες τους.

"Το λυκόφως του Αιγαίου" στηρίζεται στις πραγματικές ζωές των πειρατών και στα κατορθώματά τους, στις μάχες που έδωσαν, στα ρεσάλτα αλλά και στους μεγάλους και παθιασμένους έρωτές τους. Φωτίζει τον ρόλο των Μαλτέζων πειρατών στις θάλασσές μας και τις συμμαχίες τους με τους κατοίκους των Κυκλάδων και των άλλων νησιών του Αιγαίου. Αναδεικνύει την ιστορία των νησιών του Αρχιπελάγους, τον τρόπο ζωής των κατοίκων, τα έθιμα και τις δοξασίες τους, όπως αυτά προκύπτουν μέσα από κείμενα περιηγητών, αλλά και από την τοπική ιστοριογραφία. Η Μήλος, που ήταν η έδρα και το βασίλειο του πειρατή Ιωάννη Κάψη, καταλαμβάνει μεγάλο μέρος της αφήγησης, αλλά η δράση εκτυλίσσεται και σε πολλά ακόμα νησιά του Αιγαίου όπως: στη Μύκονο, την Κίμωλο, την Πάρο, τη Νάξο, την Αμοργό, την Άνδρο, τη Μυτιλήνη, την Ικαρία, την Αστυπάλαια, την Τήλο, την Αντίπαρο, τη Σάμο, την Κάσο, την Κάρπαθο, τη Σαντορίνη, τη Φολέγανδρο, τη Σίκινο. Η περιπλάνηση συνεχίζεται και σε άλλες περιοχές, όπως η Μάνη, αλλά και η Μάλτα, η Κωνσταντινούπολη και η Ανδριανούπολη.

Η Κατερίνα Καριζώνη συγκέντρωσε, ύστερα από έρευνα δέκα περίπου ετών, ένα ενδιαφέρον πρωτογενές υλικό και το χρησιμοποιεί για να φωτίσει αυτή την άγνωστη στους περισσότερους περίοδο. Κινείται ανάμεσα στη μυθοπλασία και την Ιστορία, συμπλέκει τη δράση των μεγάλων αυτών θαλασσόλυκων του Αιγαίου και καταδεικνύει τη σχέση τους με τα πρώτα επαναστατικά κινήματα στα νησιά, που προλείαναν το έδαφος για την Εθνεγερσία του 1821. Εξηγεί πώς οι πειρατές αποτέλεσαν φαινόμενο αντίστοιχο με εκείνο των Κλεφτών και Αρματολών στη θάλασσα, χωρίς όμως να απενοχοποιεί τις επιδρομές και τις ληστείες τους. Αναφέρεται, επίσης, στη δράση των Ιπποτών της Μάλτας και στις θυελλώδεις συγκρούσεις τους με το Ισλάμ στο Αρχιπέλαγος.


Κατερίνα Καριζώνη



Βιογραφικά στοιχεία

Η Κατερίνα Καριζώνη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, σπούδασε Οικονομικά στο ΑΠΘ και πήρε διδακτορικό στην Οικονομική Ιστορία. Έχει γράψει μυθιστορήματα, διηγήματα, ποίηση, παραμύθια και ιστορικές μελέτες, συνολικά τριάντα βιβλία. Έχει τιμηθεί με το βραβείο του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου για το βιβλίο της Χίλιες και μία νύχτες των Βαλκανίων και με το βραβείο του περιοδικού Αυλαία για το συνολικό της έργο. Συνεργάζεται με διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά με κριτικά σημειώματα, μελέτες και λογοτεχνικά κείμενα. Πεζά και ποιήματά της έχουν μεταφραστεί σε βαλκανικές γλώσσες, στα ισπανικά, τα αγγλικά, τα γερμανικά, τα γαλλικά, τα πολωνικά και τα τουρκικά. Επίσης ποιήματά της έχουν μελοποιηθεί από τον Μιχάλη Γρηγορίου και ερμηνεύτηκαν από τους Σαββίνα Γιαννάτου, Δώρο Δημοσθένους, Καλλιόπη Βέτα και Τάση Χριστογιαννόπουλο. Είναι μέλος της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης και του Κύκλου Ποιητών. Ζει στη Θεσσαλονίκη.

Πέμπτη 2 Μαΐου 2019

"Η λέσχη των αθεράπευτα αισιόδοξων"του Ζαν-Μισέλ Γκενασιά

Το 1959 ο Μισέλ Μαρινί είναι δώδεκα ετών. Είναι η εποχή του ροκ-εν-ρολ και του Πολέμου της Αλγερίας. Ο ίδιος είναι ερασιτέχνης φωτογράφος, μανιώδης αναγνώστης και θαμώνας του "Balto", ενός μπιστρό στη λεωφόρο Ντανφέρ-Ροσρώ, όπου συναντιέται με τους φίλους του για να παίξουν ποδοσφαιράκι. Στην πίσω αίθουσα του μπιστρό θα γνωρίσει τον Ίγκορ, τον Λεονίντ, τον Σάσα, τον Ίμρε και την υπόλοιπη παρέα, πολιτικούς πρόσφυγες από τις κομμουνιστικές χώρες. Οι άνθρωποι αυτοί εγκατέλειψαν τα αγαπημένα τους πρόσωπα, τις οικογένειές τους, πρόδωσαν τα ιδανικά και τα πιστεύω τους. Συναντήθηκαν στο Παρίσι, στη Λέσχη σκακιστών που φιλοξενεί η πίσω αίθουσα του "Balto", όπου συχνάζουν επίσης ο Ζοσέφ Κεσέλ και ο Ζαν-Πωλ Σαρτρ. Επιπλέον, τους δένει ένα φοβερό μυστικό, που ο Μισέλ τελικά θα το ανακαλύψει. Η γνωριμία με τα μέλη της Λέσχης θα αλλάξει για πάντα τη ζωή του αγοριού. Γιατί είναι όλοι τους αθεράπευτα αισιόδοξοι.

Πορτρέτο μιας γενιάς, λεπτομερής αναπαράσταση μιας εποχής, γλυκόπικρο χρονικό μιας εφηβείας: ο Jean-Michel Guenassia γράφει ένα μυθιστόρημα που εντυπωσιάζει τόσο με την ευρύτητα του θέματος που πραγματεύεται όσο και με τη αυθεντικότητα που αναδίδεται από τις σελίδες του. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)


Ο Ζαν-Μισέλ Γκενασιά γεννήθηκε στο Αλγέρι το 1950. Σπούδασε νομικά και εργάστηκε ως δικηγόρος. Έχει γράψει σενάρια και θεατρικά έργα και έχει εκδώσει δύο βιβλία, το "Pour cent millons" (1986, βραβείο αστυνομικού μυθιστορήματος Michel Lebrun) και τη "Λέσχη των αθεράπευτα αισιόδοξων" όπου απέσπασε ενθουσιώδεις κριτικές, πούλησε πάνω από 200.000 αντίτυπα, τιμήθηκε με το βραβείο Γκονκούρ που απονέμουν οι μαθητές λυκείου και έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες.


Σάββατο 2 Μαρτίου 2019

"Ιούδας" του Άμος Οζ

Ισραηλινή πεζογραφία - Μυθιστόρημα μετάφραση: Μάγκυ Κοέν



Ιερουσαλήμ, 1959. Ο νεαρός φοιτητής Σμούελ Ας αναγκάζεται να διακόψει τις σπουδές του και βρίσκει καταφύγιο σε ένα πέτρινο σπίτι με παράξενους ένοικους. Εκεί κερδίζει τα προς το ζην κρατώντας συντροφιά σε έναν εβδομηντάχρονο άνδρα, μορφωμένο όσο και εκκεντρικό, τον Γκέρσομ Βαλντ. Οι συζητήσεις τους για την ιστορία, την πολιτική, τη θρησκεία, την ανθρώπινη φύση, είναι παθιασμένες. Όμως κάτω από την ίδια στέγη, μένει η σαγηνευτική και μυστηριώδης Ατάλια Αμπραβανέλ. Η ίδια συνδέεται με μια παραγνωρισμένη φυσιογνωμία του σιωνιστικού κινήματος, με κάποιον που προσπάθησε να αλλάξει την ίδια τη συγκρότηση του κράτους του Ισραήλ. Ο ντροπαλός και ευαίσθητος Σμούελ αναστατώνεται από την παρουσία της και αρχίζει να ερωτεύεται τη μεγαλύτερή του γυναίκα. Ο Ιούδας, το τελευταίο αριστούργημα του Άμοζ Οζ, είναι ένα προκλητικό μυθιστόρημα ιδεών και συγχρόνως η αφήγηση μιας απεγνωσμένης αγάπης, με υποβλητικό σκηνικό τα χειμωνιάτικα τοπία μιας διχοτομημένης πόλης. Ένα σπουδαίο έργο αναφοράς για να κατανοήσουμε την ψυχή μιας ολόκληρης χώρας, τη σχέση ανάμεσα στον ιουδαϊσμό και τον χριστιανισμό, καθώς και μια συναρπαστική σπουδή πάνω στις μορφές του "προδότη".

Ο Άμος Οζ (1939 -2018)


το αληθινό όνομα του οποίου ήταν Άμος Κλάουσνερ,ο μεγαλύτερος ίσως ισραηλινός συγγραφέας της εποχής του, γεννήθηκε στην Ιερουσαλήμ το 1939 στη συνοικία Κέρεμ Αβραάμ. Οι γονείς του, ο Άρια Κλάουσνερ και η Φάνια Μούσμαν, ήταν μετανάστες από την Ανατολική Ευρώπη. Όταν ο Άμος Οζ ήταν 12 χρονών, η μητέρα του αυτοκτόνησε και το γεγονός αυτό σημάδεψε τη ζωή του. Τρία χρόνια αργότερα έφυγε από το σπίτι του και πήγε να ζήσει στο Κιμπούτς Χούλντα όπου εργάστηκε επί πολλά χρόνια σε ένα κολλεκτιβοποιημένο αγρόκτημα. Το 1986 μετακόμισε στην πόλη Αράντ, επειδή ο γιος του έπασχε από άσθμα. Πήρε μέρος στον Πόλεμο των έξι ημερών το 1967 και στον Πόλεμο του Γιομ Κιπούρ. Σπούδασε φιλοσοφία και εβραϊκή λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ.Συμμετείχε ενεργά, επί μία εικοσαετία, στην πολιτική ζωή του Ισραήλ, ως μέλος διαφόρων ειρηνιστικών κινημάτων και ασχολήθηκε με τη συγγραφή και τη δημοσιογραφία . Είχε εκδώσει μυθιστορήματα, διηγήματα, πολιτικά δοκίμια και παιδικά βιβλία. Τα γνωστότερα μυθιστορήματά του είναι: "Ο Μιχαέλ μου" (το μυθιστόρημα που τον καθιέρωσε ως έναν από τους σημαντικότερους συγγραφείς του Ισραήλ), "Το μαύρο κουτί", "Η γυναίκα που γνώρισα", "Φίμα", "Νύχτα στο Τελ Κένταρ", "Η ίδια θάλασσα" και "Ιστορία αγάπης και σκότους". Έχει λάβει διεθνή λογοτεχνικά βραβεία και διακρίσεις ειρήνης, μεταξύ των οποίων το Βραβείο Λογοτεχνίας Χολόν και το γερμανικό Βραβείο Ειρήνης 1992. Ζούσε με την οικογένειά του στην πόλη Αράντ του Ισραήλ. Έφυγε από τη ζωή στις 28 Δεκεμβρίου 2018, σε ηλικία 79 ετών.



Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2019

"Γάλα μαγνησίας" του Κώστα Ακρίβου



Μυθιστόρημα

Νεανικοί έρωτες, ποδόσφαιρο στις αλάνες, τσιγάρα στα κρυφά, φάρσες σε καθηγητές και συμμαθητές, πολιτικές ανησυχίες, σχέδια και όνειρα για το μέλλον είναι οι καθημερινές έγνοιες μιας παρέας εφήβων που μεγαλώνουν εσώκλειστοι σ' ένα εκκλησιαστικό οικοτροφείο του Βόλου της δεκαετίας του '70.
Σε μια πόλη που καθρεφτίζεται στα νερά του παρελθόντος, σε μια χώρα που προσπαθεί σιγά σιγά να συνέλθει από τα σκοτάδια της δικτατορίας, ο κάθε άλλο παρά μεγαλόσωμος Αχιλλάκος, ο ψαρομούρης Μπράσκας, ο σωσίας του τραγουδιστή των Rolling Stones Μικ και ο αριστεροπόδαρος Ζερβής είναι έτοιμοι να ανοίξουν φτερά για τα ωραία χρόνια που έπονται, ώσπου ένα τραγικό περιστατικό έρχεται να σημαδέψει τη ζωή τους.
Χρόνια αργότερα, οι ήρωες εξακολουθούν να βασανίζονται από αγωνιώδη ερωτήματα σχετικά μ' αυτό: Τι πραγματικά συνέβη. Έγιναν όλα έτσι όπως τα θυμούνται ή μήπως η μνήμη του καθενός άλλα γεγονότα τα εξωράισε και άλλα τα αλλοίωσε προς το χειρότερο; Μπορούμε να εμπιστευτούμε αποκλειστικά και μόνο τη δική μας μνήμη ή χρειαζόμαστε και τις μνήμες των φίλων μας για να μάθουμε την αλήθεια, ακόμα κι αν αυτή πονάει;




Ο Κώστας Ακρίβος (1958, Γλαφυρές Βόλου)
 έχει εκδώσει μέχρι στιγμής δώδεκα αφηγηματικά βιβλία, ετοίμασε τρεις ανθολογίες, συμμετείχε σε διάφορα συλλογικά έργα και πήρε μέρος στη συγγραφή δύο σχολικών εγχειριδίων. Από το 1983 διδάσκει φιλολογικά μαθήματα σε δημόσια γυμνάσια και λύκεια. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων, στην οποία διετέλεσε μέλος του Δ.Σ. κατά τη διετία 2001-3. Αρθρογραφεί στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο για θέματα βιβλίου και πνευματικής παραγωγής. Συνεργάστηκε με το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) στα προγράμματα Συγγραφείς στα Σχολεία και Λέσχες Ανάγνωσης. Διευθύνει τη σειρά "Μια Πόλη στη Λογοτεχνία" (εκδόσεις Μεταίχμιο).

Τίτλοι στη βάση Βιβλιονέτ

(2018) Γάλα μαγνησίας, Μεταίχμιο

(2016) Πανδαιμόνιο, Μεταίχμιο

(2016) Τελευταία νέα από την Ιθάκη, Μεταίχμιο

(2013) Αλλάζει πουκάμισο το φίδι, Μεταίχμιο

(2011) Να μαθαίνω γράμματα..., Μεταίχμιο [κείμενα, επιμέλεια]

(2010) Ποιος θυμάται τον Αλφόνς, Μεταίχμιο

(2009) Τελετές ενηλικίωσης, Μεταίχμιο

(2006) Στρατής Δούκας, Ηλέκτρα

(2005) Καιρός για θαύματα, Κέδρος

(2003) Σφαίρα στο βυζί, Κέδρος

(2002) Φωνές στην έρημο, Ελληνικά Γράμματα

(2001) Κίτρινο ρώσικο κερί, Κέδρος

(1999) Το γέλιο της έκτης μέρας, Κέδρος

(1997) Στο κάτω κάτω της γραφής είναι ένα ψέμα, Κέδρος

(1995) Αλλοδαπή, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη

(1993) Η δοτική του χάους, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη

Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2019

"Τι ήξερε η Μέιζι" του Χένρυ Τζέημς



Περιγραφή:

Μετά το διαζύγιο των γονιών της η πεντάχρονη Μέιζι γίνεται αντικείμενο οικονομικού διακανονισμού, δοχείο πικρίας και των δύο, «δέμα» που στέλνεται από τον έναν στον άλλον ανάλογα με το πώς βολεύουν οι περιστάσεις. Την τρυφερότητα που δεν της προσφέρουν οι γονείς της η μικρή τη βρίσκει όταν και οι δύο ξαναπαντρεύονται: η μητριά και ο πατριός νοιάζονται για το κορίτσι, ωστόσο το χρησιμοποιούν και αυτοί ως συνδετικό κρίκο ανάμεσά τους.

Ο κόσμος των ενηλίκων με τη ματιά ενός μικρού κοριτσιού που ωριμάζει μέσ από τα έντονα πάθη, τις ναυαγισμένες σχέσεις και τα αδιέξοδα όσων την περιβάλλουν. Με τη διεισδυτική του πένα ο H. James αναλύει σύνθετες ψυχολογικές καταστάσεις και μας χαρίζει ένα εντυπωσιακά σύγχρονο έργο, μια «τρομερή περιπέτεια ενηλικίωσης», κατά τον Borges.

Ο Χένρι Τζέιμς (Henry James, 15 Απριλίου 1843 – 28 Φεβρουαρίου 1916)
 ήταν ένας από τους σημαντικότερους Αμερικανούς συγγραφείς του 19ου αιώνα, από τους κύριους εκπροσώπους του ρεαλισμού στη λογοτεχνία, και Μέλος του Τάγματος της Αξίας. Ο Χένρι πειραματίστηκε με το αφηγηματικό ύφος του μυθιστορήματος και διείσδυσε σε θέματα που έχουν να κάνουν με τη συνείδηση και την αντίληψη του ατόμου. Οι χαρακτήρες των μυθιστορημάτων του εξωτερικεύονται και παραθέτουν τη δική τους εκδοχή για τη σειρά των πραγμάτων. Ήταν επίσης ένας από τους θεμελιωτές της κριτικής των λογοτεχνικών έργων και παρότρυνε τους υπόλοιπους συγγραφείς, να παρουσιάζουν την άποψή τους για τον κόσμο μέσα από τα έργα τους. Έζησε σαράντα χρόνια στην Αγγλία και τα μυθιστορήματά του αναφέρονται συχνά σε Αμερικανούς και στις σχέσεις τους με την Ευρώπη και τους Ευρωπαίους. Βιογράφοι και κριτικοί έχουν εντοπίσει ότι σημαντικές επιρροές για το έργο του αποτέλεσαν οι Ονορέ ντε Μπαλζάκ, Ερρίκος Ίψεν, Ναθάνιελ Χόθορν και Ιβάν Τουργκένιεφ

Βιογραφία
Ο Τζέιμς γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1843 και ήταν γόνος πλούσιας οικογένειας διανοούμενων. Ο πατέρας του, ο Χένρι Τζέιμς ο πρεσβύτερος, θεολόγος και φιλόσοφος, ήταν ένας από τους σημαντικότερους λόγιους στην Αμερική του 19ου αιώνα. Τα αδέλφια του ήταν ο ψυχολόγος και φιλόσοφος Γουίλιαμ Τζέιμς και η συγγραφέας Άλις Τζέιμς. Ο Τζέιμς ταξίδεψε στην Ευρώπη σε πολύ μικρή ηλικία και μαθήτευσε πλάι σε φημισμένους εκπαιδευτικούς της εποχής. Στα 19 του γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Χάρβαρντ, αλλά προτίμησε λογοτεχνία από το νόμο. Το 1864 δημοσίευσε το πρώτο του διήγημα, A Tragedy of Error κι από τη στιγμή εκείνη αφοσιώθηκε στη συγγραφή διηγημάτων. Στα χρόνια που ακολούθησαν συνεργάστηκε με τις εφημερίδες The Nation στο και Atlantic Monthly.
Το πρώτο του μυθιστόρημα Watch and Ward, 1871, γράφτηκε μεταξύ Βενετίας και το Παρισιού. Έζησε στο Παρίσι για κάποια περίοδο όπου εργάστηκε ως ανταποκριτής της New York Tribune και το 1876 μετακόμισε στην Αγγλία, όπου έζησε αρχικά στο Λονδίνο και έπειτα στο Λαμπ Χάουζ στο Ράι του Σάσεξ. Τα πρώτα χρόνια του στην Ευρώπη, ο Τζέιμς έγραψε νουβέλες με κεντρικούς χαρακτήρες Αμερικανούς που ζούσαν, όπως και εκείνος, στο εξωτερικό. Το 1905, εικοσιπέντε χρόνια μετά την αναχώρησή του ο Τζέιμς επέστρεψε στην Αμερική, όπου έγραψε το Jolly Corner. Από το 1905 μέχρι και το 1915, οι επισκέψεις του στην Αμερική έγιναν πιο συχνές, αλλά το ξέσπασμα του πρώτου παγκοσμίου πολέμου τον ανάγκασε να διακόψει τα υπερατλαντικά του ταξίδια και να παραμείνει στην Αγγλία. Την ίδια χρονιά έλαβε την αγγλική υπηκοότητα για να τιμήσει τη χώρα που τον φιλοξενούσε και για να ασκήσει κριτική στην αμερικανική κυβέρνηση που δε θέλησε να λάβει μέρος στον πόλεμο.[2] Τον Δεκέμβριο του 1915 υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο και πέθανε στο Λονδίνο τρεις μήνες αργότερα. Το σώμα του αποτεφρώθηκε στο κρεματόριο Golders Green και η τέφρα του μεταφέρθηκε στις ΗΠΑ και τάφηκε στο οικογενειακό κοιμητήριο στο Κέιμπριτζ.

Έργο
Ο Τζέιμς αποτελεί μια από τις σημαντικότερες μορφές της διατλαντικής λογοτεχνίας. Στα έργα του συχνά αντιπαραβάλει χαρακτήρες από τον Παλαιό Κόσμο (Ευρώπη), που είναι γοητευτικός, αλλά και διεφθαρμένος και από τον Νέο Κόσμο (Ηνωμένες Πολιτείες) που είναι μεν πιο ανέμελος, αλλά συνάμα και πιο συντηρητικός. Με αυτόν τον τρόπο εξερευνά τη διαφορά ανάμεσα σε προσωπικότητες και πολιτισμούς. Ηρωίδες του ήταν συχνά νεαρές Αμερικανός γυναίκες που είχαν πέσει θύματα καταπίεσης ή κακοποίησης.
Οι μελετητές χωρίζουν συχνά το έργο του σε τρεις περιόδους. Η πρώτη περίοδος χαρακτηρίζεται ως τα χρόνια μαθητείας του, προς το τέλος των οποίων έγραψε το αριστουργηματικό Πορτρέτο μιας κυρίας. Το ύφος του είναι απλό και άμεσο καθώς πειραματίστηκε σε μεγάλο βαθμό με τις αφηγηματικές μεθόδους, εξιστορώντας τα γεγονότα με συμβατικό τρόπο. Οι υποθέσεις των έργων της πρώτης περιόδου αναφέρονται κυρίως σε ειδύλλια, με εξαίρεση τα τρία σημαντικότερα μυθιστορήματα, μέσω των οποίων ασκεί κοινωνική κριτική. Στη δεύτερη περίοδο, εγκατέλειψε το μυθιστόρημα και από το 1890 έως περίπου και το 1897, έγραψε διηγήματα και θεατρικά έργα. Τέλος, στην τρίτη και τελευταία του περίοδο, επέστρεψε στο μυθιστόρημα. Προς το τέλος της δεύτερης περιόδου, εγκατέλειψε τις άμεση εξιστόρηση των γεγονότων και άρχισε να περιγράφει με λεπτομερή τρόπο τον τόπο και το χώρο, δίνοντας έτσι στον αναγνώστη μια σειρά από εικόνες. Μεγάλες αλλαγές παρατηρούνται τόσο στη μορφή του κειμένου όσο και στη σύνταξη των προτάσεων. Εστιάζοντας με το έργο του, την προσοχή του αναγνώστη στην συνείδηση και τις σκέψεις των σημαντικότερών του χαρακτήρων, ο Τζέιμς προμηνύει την εξέλιξη της μυθοπλασίας κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα.Βέβαια το ύφος των έργων του κατά την τρίτη περίοδο είναι δυσκολότερο σε σχέση με εκείνο των άλλων δυο.
Αναφορά στα σημαντικότερα μυθιστορήματα του Τζέιμς, με βάση τη διαχρονικότητά τους και την υποδοχή τους από τους κριτικούς.
Το Ρόντερικ Χάτσον (Roderick Hudson, 1875), πραγματεύεται τη ζωή και την καλλιτεχνική εξέλιξη ενός γλύπτη, ενώ το μυθιστόρημα του 1977 Οι Αμερικάνοι (The Americans), εξιστορεί τις περιπέτειες ενός Αμερικανού επιχειρηματία στο πρώτο του ταξίδι στην Ευρώπη. Στην Πλατεία Ουάσινγκτον του 1880, ο Χένρι περιγράφει τη σχέση μεταξύ μιας γλυκιάς, στοργικής αλλά χαζής κόρης με τον αυταρχικό της πατέρα, μια σχέση που πρόκειται να υποστεί μεγάλο πλήγμα, αφότου η κόρη πέσει στα δίχτυα ενός προικοθήρα. Αυτό το έργο του συγγραφέα παρομοιάστηκε με εκείνα της Τζέιν Όστεν, λόγω του τρόπου με τον οποίο περιέγραψε τις σχέσεις μεταξύ των μελών μιας οικογένειας. Ο Τζέιμς δεν είχε καμιά συμπάθεια στο έργο της Όστεν και η σύγκριση τον εκνεύρισε. Το Πορτρέτο μιας κυρίας είναι το πιο δημοφιλές του μυθιστόρημα και το έγραψε στο τέλος της πρώτης του περιόδου. Μια Αμερικανίδα που κληρονομεί μια τεράστια περιουσία ταξιδεύει στην Ευρώπη για να βρει την τύχη της, εκεί πέφτει στην παγίδα που της στήνουν δυο δολοπλόκοι Αμερικανοί. Το μυθιστόρημα Οι Βοστονέζοι του 1886, που αποτελεί το τελευταίο της πρώτης περιόδου, πραγματεύεται την ιστορία ενός συντηρητικού Αμερικανού πολιτικού από το Μισσισιπή. Πρώτο μυθιστόρημα της δεύτερης περιόδου είναι το Πριγκίπισσα Καζαμάσιμα του 1886, όπου ένας φτωχός νέος γνωρίζει μια κακομαθημένη αριστοκράτισσα και την αφήνει να τον παρασύρει σ' έναν κόσμο χλιδής και ομορφιάς. Τα Φτερά της Περιστέρας του 1902 είναι το πρώτο μυθιστόρημα της τρίτης περιόδου κι εξιστορεί την επιρροή που έχει στη ζωή μιας πλούσιας Αμερικανίδας κληρονόμου μια σοβαρή ασθένεια. Έπειτα έγραψε το μυθιστόρημα κωμικού ύφους Οι Πρεσβευτές, όπου ένας Αμερικανός ταξιδεύει στην Ευρώπη για να συναντήσει το δύστροπο γιο της μνηστής του και στη συνέχεια έγραψε το πιο ώριμό του μυθιστόρημα Το Χρυσό Κύπελλο το οποίο αποτελεί μια πολύπλοκη και βαθιά μελέτη στο θέμα του γάμου και της απιστίας.

Τα γνωστότερα διηγήματα του Χένρι Τζέιμς είναι η Ντέιζη Μίλερ του 1878 και Το στρίψιμο της βίδας του 1898. Το πρώτο αφηγείται την ιστορία μιας Αμερικανίδας που απορρίπτει το φλερτ ενός πονηρού άνδρα και το δεύτερο είναι μια ιστορία φαντασμάτων με αμφιλεγόμενο χαρακτήρα και ιδιαίτερη δυναμικότητα στην αφήγηση, που έχει να κάνει με τη γκουβερνάντα δυο ανήλικων ορφανών που αρχίζει να έχει οράματα για τα οποία δεν είναι σίγουρο αν είναι αληθινά ή προϊόντα της φαντασίας της.