Έρνεστ Χεμινγουέι.

Έρνεστ Χεμινγουέι. Νομπελίστας αμερικανός συγγραφέας.
Γεννήθηκε το 1899 στο ΄Οουκ Πάρκ του Ιλλινόις. Σε ηλικία 19 ετών κατετάγη στον Αμερικανικό Ερυθρό Σταυρό στην Ιταλία ως εθελοντής οδηγός ασθενοφόρου και τραυματίστηκε στο αυστροιταλικό μέτωπο. Μετά την ανάρρωση του έφυγε από την γεννέτειρα του και πήγε στο Παρίσι όπου εργάστηκε ως ανταποκριτής εφημερίδας.Μόλις 20 χρονών διετέλεσε πολεμικός ανταποκριτής της «Τορόντο Σταρ» στην Ευρώπη και περιέγραψε τη Μικρασιατική Καταστροφή. Το 1925 εκδίδει το πρώτο λογοτεχνικό βιβλίο του «Στην εποχή μας» με πρώτο διήγημα το διήγημα «Στην προκυμαία της Σμύρνης». Παράλληλα, δημοσίευσε στη γαλλική πρωτεύουσα τη συλλογή, Τρεις ιστορίες και δέκα ποιήματα. Η επιτυχία και η καθιέρωση γιά τον αμερικανό συγγραφέα Χέμινγουέι ήρθε χρόνια αργότερα με τα έργα: Ο ήλιος ανατέλλει ξανά και Άντρες χωρίς γυναίκες. Ακολούθησε το έργο, Αποχαιρετισμός στα όπλα που δημοσίευσε το 1929 στη Φλώριδα και ήταν στηριγμένο στην εμπειρία του από τον πόλεμο. Λάτρης της περιπέτειας κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου πήρε μέρος στις πολεμικές επιχειρήσεις, συμμετείχε στην απόβαση της Νορμανδίας και στην απελευθέρωση του Παρισιού. Αγαπούσε το κυνήγι και πραγματοποιούσε συχνά ταξίδια σε πολλά μέρη του κόσμου. Ενα μεγάλο μέρος της ζωής του το πέρασε στην Κούβα.
Πολυταξιδεμένος. Από Αβάνα και Παρίσι μέχρι Κωνσταντινούπολη και Μακεδονία. Ζωή όλο απρόοπτα. Από την απώλεια μίας ολόκληρης βαλίτσας με όλο το λογοτεχνικό του έργο το 1922 μέχρι την αυτοκτονία του το 1961. Και οι γυναίκες του ξεχωριστό πληθωρικό κεφάλαιο.Είχε παντρευτεί 4 φορές και είχε αποκτήσει 3 γιούς
Καλύπτοντας τον ελληνοτουρκικό πόλεμο ως ανταποκριτής λένε πως μία ελληνίδα έκλεψε την καρδιά του. Η αινιγματική Τερέζα Δαμαλά: μία ντίβα της εποχής που υπήρξε και μοντέλο του Πικάσο. Το 1928 ο Χεμινγουέι ταξίδεψε για πρώτη φορά στην Κούβα, ενώ ακολούθησε ένα δεύτερο ταξίδι εκεί το 1932. Είχε ήδη παντρευτεί και χωρίσει με την Χάντλι Ρίτσαρντσον και από το 1927 ήταν παντρεμένος με την Πολίν Φάιφερ. Κατά τη διάρκεια του γάμου του σύναψε σχέσεις με την Τζέιν Μέισον, σύζυγο φίλου του που φιλοξενούσε στην Κούβα. Το 1939 ξαναπαντρεύτηκε, με τη Μάρθα Γκέλχορν αυτή τη φορά, με την οποία αγόρασε τη βίλα Φίνκα Βίχια, που λειτουργεί σήμερα ως Μουσείο Χέμινγουεϊ. Ακολούθησε όμως και άλλος ένας γάμος, με τη Μέρι Γουέλς, το 1946.
Όλα πληθωρικά. Αλλά κυρίως ο αφηγηματικός λόγος του. Το βραβείο Νόμπελ το πήρε το 1954 για "τον δυναμισμό και τον απόλυτο έλεγχο του ύφους του και για την επίδρασή του στην τέχνη της μοντέρνας αφήγησης."ενώ είχε ήδη κερδίσει το Βραβείο Πούλιτζερ το 1953 γιά το έξοχο μυθιστόρημα του, Ο γέρος και η Θάλασσα.
Άλλα έργα του είναι: Να έχεις και να μην έχεις, Γιά ποιόν χτυπά η καμπάνα, Τα νησιά του κόλπου, Επικίνδυνο καλοκαίρι, Οι πράσινοι λόφοι της Αφρικής, Χιόνια στο Κιλιμάντζαρο, κ.α . Έχοντας προσβληθεί τα τελευταία χρόνια της ζωής του από αμνησία αποφάσισε να δώσει τέλος στη ζωή του και αυτοπυροβολήθηκε σε ηλικία 62 ετών.