"Ο Τζίμης στην Κυψέλη" του Χρήστου Χωμενίδη

                                                   

Παρουσίαση

«... Δεν έχεις αντιληφθεί, Τζίμη, πού ζούμε! Σε έναν κόσμο αυτολύπησης. Δες τις ταινίες που σπάνε ταμεία, τα βιβλία που γίνονται ανάρπαστα. Ποιους έχουν για ήρωες; Κάποιους οι οποίοι κακοποιήθηκαν, βασανίστηκαν, εξευτελίστηκαν, τράβηξαν του λιναριού τα βάσανα. Οίκτος και οργή, ιδού η συνταγή επιτυχίας στην εποχή μας! Το να είσαι ή να περνιέσαι για θύμα σού ανοίγει όλους τους δρόμους...»
Ο Χ.Α. Χωμενίδης γράφει ένα -σχεδόν- ρεαλιστικό μυθιστόρημα, το οποίο διαδραματίζεται σήμερα και διαλαμβάνει ό,τι μας αγγίζει, μας συγκινεί, μας τρομάζει.
«... Εσύ, Τζίμη, το διαβάζω στα μάτια σου, δεν είσαι ούτε θύτης ούτε θύμα. Δεν έβλαψες ποτέ συνειδητά κανέναν. Και όσους σε έβλαψαν δεν καταδέχτηκες να τους μισήσεις. Στέκεις υπεράνω. Αποτελείς χτυπητή παραφωνία. Ασυγχώρητη...»
Ο Τζίμης Παπιδάκης είναι ένας αναλογικός άνθρωπος σε ένα ψηφιακό σύμπαν. Στο πρόσωπό του οι επερχόμενες γενιές παίρνουν αιματηρή εκδίκηση από τις προηγούμενες. Κανείς δικός του δεν μπορεί να τον προστατεύσει. Ούτε η δεκαεννιάχρονη κόρη του, που ανήκει στο μέλλον. Ούτε καν η Κυψέλη, που από πατρίδα του μεταμορφώνεται σε έναν άξενο για εκείνον τόπο.
«... Ιδού λοιπόν η αμαρτία μου. Πως βρίσκω την απόλαυση στα πιο απλά. Στα πιο απτά. Πως πιτσιρίκος -το ορφανό της θυρωρίνας-, αντί να μιζεριάζω, να βαρυγκωμάω, να επωάζεται μέσα μου φθόνος, μίσος, πηγαινοερχόμουν για τα θελήματα σφυρίζοντας. "Γεια σου, ρε Τζίμη τρομερέ!" μου τσίμπαγαν το μάγουλο στο ασανσέρ οι αδελφές Αχλιόπτα και με κερνούσαν τσίχλες...»
Ο Τζίμης στην Κυψέλη είναι το ρέκβιεμ όσων ανεπαισθήτως μένουν πίσω, σε έναν κόσμο που αλλάζει ραγδαία. Η επί του φοβερού βήματος απολογία ενός καλού ανθρώπου που απλώς τον ξεπερνάει η εποχή. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Βιογραφικό
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 3 Αυγούστου του 1966 και είναι εγγονός του συνιδρυτή του ΕΑΜ Χρήστου Χωμενίδη και του γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ προπολεμικά Βασίλη Νεφελούδη. Αδελφός της εκ πατρός γιαγιάς του ήταν ο Δημήτρης Γληνός.
Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1990 και συνέχισε τις σπουδές του στη νομική στη Ρωσία και στην επικοινωνιολογία στην Αγγλία. Το 1993 εξέδωσε το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο Το σοφό παιδί. Το συγκεκριμένο βιβλίο έγινε δεκτό με διθυραμβικές κριτικές. Ακολούθησαν άλλα εννέα μυθιστορήματα και τρεις συλλογές διηγημάτων. Δύο μυθιστορήματά του έχουν μεταφραστεί στη γαλλική γλώσσα, ένα στην ιταλική, δύο στην εβραϊκή, όπου Το Σοφό Παιδί βρέθηκε στη λίστα των ευπώλητων του Ισραήλ, ένα στην τούρκικη και μια συλλογή διηγημάτων στη λιθουανική. Το μυθιστόρημά του Νίκη είναι ένα βιβλίο-χρονικό μιάς οικογένειας και παράλληλα ψηφιδωτό της ιστορίας της Ελλάδας στον 20ο αιώνα. Ο Χρήστος Χωμενίδης έχει καταπιαστεί στα γραπτά του με πολλά και ετερόκλιτα θέματα, από τη βιομηχανία του λαϊκού τραγουδιού στη Φωνή μέχρι την προ-ομηρική Ελλάδα στο Λόγια-Φτερά.
Στο μυθιστόρημα "Νίκη" έχει απονεμηθεί το κρατικό βραβείο λογοτεχνίας, το βραβείο του περιοδικού "Αναγνώστης" και το βραβείο αναγνωστών "Public". Τον Δεκέμβριο του 2021, στη "Νίκη" απονεμήθηκε το "Prix du livre Européen", "Ευρωπαϊκό Βραβείο Μυθιστορήματος".
Στο μυθιστόρημα "Ο Φοίνικας" έχει απονεμηθεί το βραβείο αναγνωστών "Public".
Ο Χρήστος Χωμενίδης έχει αρθρογραφήσει σε δεκάδες εφημερίδες και περιοδικά, με πιό πρόσφατες την εβδομαδιαία του συνεργασία με Τα Νέα και με το Capital. Από το 2002 μέχρι το 2010 διατηρούσε επίσης καθημερινή εκπομπή στο ραδιόφωνο. Από την άνοιξη του 2020, κάνει πόντκαστ στην πλατφόρμα pod.gr